دم می دهی به سینه که طـوفانی ام کنی            تـا زائــر شـکـسـتـۀ بـارانـی ام کـنـی

سی شب گذشت خوب نمک گیرتان شدم            می خواستی که تـشنۀ مهـمانی ام کنی

حالا که تـشـنـه ات شــدم آبـی بـریـز تا            با روضه های فـاطمه قـربانی ام کنی

من را بـبر به روضـۀ یابن الـشـبیب ها            تا میهمــان شــاه خــراســانی ام کـنی

بـا نـالــه هـای عـمــه تـان زار مـی زنـم            آتـش بـزن که شـام غـریـبـانی ام کنی